Η Δημοτική Κίνηση «ΗΛΙΟΥ-Πόλις, Ανθρώπινη Πόλη» από τη δημιουργία της (20 περίπου χρόνια πριν) προσπάθησε (και σε μεγάλο βαθμό πέτυχε) να φέρει μια νέα αντίληψη στα αυτοδιοικητικά δρώμενα της Ηλιούπολης. Λειτούργησε με συνέχεια και συνέπεια, ακολούθησε χωρίς παρεκκλίσεις όλα όσα συμφώνησε με τους πολίτες που την εμπιστεύτηκαν και τη στήριξαν. Όλο αυτό το διάστημα ήταν πολλοί (και εξακολουθούν να είναι) εκείνοι που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή της για ένα Δήμο των πολιτών, συστρατευόμενοι σε μια πρωτοποριακή προσπάθεια για τα αυτοδιοικητικά δεδομένα, συμβάλλοντας αποφασιστικά στα όσα μέχρι σήμερα καταφέραμε.

Η πρωτόγνωρη συμμετοχή ανθρώπων από ευρύτερους κοινωνικούς χώρους, με κοινό όμως αξιακό κώδικα, της έδωσε τη δυνατότητα καθοριστικών παρεμβάσεων εντός και εκτός των θεσμικών οργάνων του Δήμου μας. Οι αγώνες για την υπεράσπιση της Δημόσιας Περιουσίας, την απομάκρυνση του ΚΥΤ, την προστασία του Υμηττού, την ήπια και οικολογική ανάπτυξη του ρέματος της Πικροδάφνης, την καινοτόμα, για την εποχή της, πρόταση για τη δημιουργία υπογειοποιημένης Αστικής Σήραγγας και την επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης μας, τη δημιουργία πάρκου στο Χαλικάκι προς εξυπηρέτηση των κατοίκων, οι μάχες για μη ιδιωτικοποίηση δημόσιων χώρων και κοινωνικών δομών, οι προτάσεις μας για εναλλακτική πολιτική στη συλλογή των απορριμμάτων, καθώς και για την εκ βάθρων αλλαγή του θεσμικού πλαισίου στον τομέα της Αυτοδιοίκησης με την καθιέρωση, μεταξύ άλλων, του «συμμετοχικού προϋπολογισμού» αποτελούν παρακαταθήκη και πυξίδα για το μέλλον της Δημοτικής μας Κίνησης. Την ίδια στιγμή, και μην παραγνωρίζοντας τα «μικρά», πρωτοστατήσαμε και με ουσιαστικές προτάσεις για θέματα καθημερινής διαχείρισης και βελτίωσης της ζωής των συμπολιτών μας.

Είναι σαφές ότι κατά τη διαδρομή αυτή έγιναν και λάθη, ενώ υπήρξαν και κρίσεις που αφορούσαν, όμως, πρωτίστως προσωπικές (και όχι πολιτικές) επιλογές. Πάντα, εντούτοις, βρίσκαμε το δρόμο να προχωρήσουμε μπροστά· αγωνιστήκαμε, διεκδικήσαμε, απαιτήσαμε, ήμαστε και συνεχίζουμε, ακόμη και σήμερα, με συνέπεια και καθαρό βλέμμα, να είμαστε παρόντες στα δύσκολα.

Τις τελευταίες ημέρες, βιώνουμε, δυστυχώς, μια, (μάλλον) δίχως επιστροφή, μετατόπιση (με τα σημαινόμενα που αυτή έχει) μερίδας πρώην μελών μας από το πεδίο των κοινωνικών αγώνων στις δυνάμεις της «συντήρησης» και της «διαπλοκής» (όπως και οι ίδιοι κάποτε χαρακτήριζαν τους πρόσκαιρους συμμάχους τους). Αναλογιζόμενος τα όσα συμβαίνουν στην πόλη μας, στροβιλίζει έντονα στο μυαλό μου μια φράση που χρησιμοποιεί ο Albert Camus  σε ένα δοκίμιο πάνω στη φιλοσοφία της έκφρασης: “Mal nommer un objet c’ est ajouter au malheur de ce monde” (η λανθασμένη ονομασία των πραγμάτων προσθέτει στη δυστυχία αυτού του κόσμου). Και πράγματι, το να βαφτίζουμε «Συνεργασία» μια ωφελιμιστική κατανομή ρόλων που εν τέλει απολήγει σε Απορρόφηση (και νομοτελειακά σε Εξαφάνιση) και διαιώνιση της υφιστάμενης κατάστασης, μόνο δυστυχία μπορεί να προσθέσει στην Ηλιούπολη.

Είναι αλήθεια πως στην Αυτοδιοίκηση, και δη στην πόλη μας, το φαινόμενο των προγραμματικών συμφωνιών παραμένει, επί της ουσίας, αδιερεύνητο. Κατά τη γνώμη μου, μεταξύ θεωρίας, ιδεών, αρχών, αξιακών θέσεων και πολιτικής πραγματικότητας (συμπεριλαμβανομένων προσώπων που καθορίζουν αυτή την πραγματικότητα) υπάρχει μια διαλεκτική σχέση, η οποία βρίσκει (ή τουλάχιστον θα έπρεπε) χαρακτηριστική έκφραση στην περίπτωση των Διοικήσεων συνασπισμού. Μέσα από αυτή τη διαλεκτική σχέση θα έπρεπε να προκύπτουν οι κανόνες που διέπουν τη διαδικασία σχηματισμού τους και λειτουργίας τους. Μια πραγματική διοίκηση συνεργασίας θα πρέπει να εδράζεται σε ορθολογικά χαρακτηριστικά. Τόσο στη συγκρότηση όσο και στη λειτουργία της. Με συγκεκριμένο και εξειδικευμένο προγενέστερο πολιτικό σχεδιασμό, με τη μορφή μια δημόσιας (και άρα κοινωνικά ελέγξιμης) προγραμματικής συμφωνίας.

Αντίθετα με την εν λόγω αξιακή θέση, οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν, δυστυχώς, ότι στην Ηλιούπολη οι όποιες «συμφωνίες» γίνονται εν κρυπτώ, με διεργασίες «κάτω από το τραπέζι» και με όρους εντελώς ευκαιριακούς, εξυπηρετώντας μόνο τακτικίστικες (από συγκεκριμένους παρά-κομματικούς κύκλους) προεκλογικές σκοπιμότητες. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια «ωφελιμιστική» προσπάθεια δημιουργίας διοίκησης συνεργασίας, η οποία βασίζεται κυρίως στη διατήρηση ενός equilibrium μέσω της κατανομής «αξιωμάτων» και όχι μέσω της διεκδίκησης και προώθησης σαφών, διακριτών πολιτικών θέσεων (τόσο στο επίπεδο του διακηρυκτικού λόγου όσο και σε αυτό της υλοποίησης – εφαρμογής). Μια «συνεργασία» που «αποκαλύπτεται» προεκλογικά, προκειμένου να επηρεάσει την επιλογή των ψηφοφόρων, χαρακτηριζόμενη από ιδιαίτερη επιμέλεια στην κατανομή ρόλων και θέσεων.

Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι διαφορετικά, από τη στιγμή που τη συγκεκριμένη Δημοτική Αρχή την γνωρίζουμε καλά· παντελώς αποτυχημένη, δίχως ούτε ένα έργο να επιδείξει, κινούμενη μόνο στο σκοτάδι και ούσα παντελώς διχαστική κατά τη διάρκεια της θητείας της.

  • Ποιος ξεχνά ότι η παρούσα Δημοτική Αρχή, και συγκεκριμένα ο Δήμαρχος, όχι μόνο δεν έδωσε καμία απολύτως ευκαιρία στην εφαρμογή του συστήματος της απλής αναλογικής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά εκμεταλλεύθηκε πλήρως τον κριθέντα ως αντισυνταγματικό νόμο Θεοδωρικάκου με την αρωγή ορισμένων πολιτικά «ευάλωτων» δημοτικών συμβούλων;
  • Ποιος ξεχνά την προσπάθεια διοίκησης του Δήμου με «ελεγχόμενες πλειοψηφίες», δημιουργώντας επιτροπές – κλειστά «κονκλάβια», και μην προβαίνοντας σε κανέναν απολύτως πραγματικό διάλογο με την κοινωνία ή (τουλάχιστον) με τις λοιπές πολιτικές – αυτοδιοικητικές δυνάμεις;
  • Ποιος ξεχνά τις άοκνες προσπάθειες του Δημάρχου για την κατάργηση όλων των θεσμικών αντιβάρων που προβλέπονται στην Αυτοδιοίκηση, μόνο και μόνο για την πολιτική του επιβίωση; Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εγκατάλειψη του θεσμού του Συμπαραστάτη του Δημότη, λόγω μη ανάδειξης του εκλεκτού του.
  • Ποιος ξεχνά την ιστορία αυτών που απαρτίζουν την παρούσα Δημοτική Αρχή, οι οποίοι στην πραγματικότητα ελέγχουν την πόλη εδώ και δεκαετίες;
  • Ποιος ξεχνά ότι η παρούσα Δημοτική Αρχή είναι η μοναδική όπου κατά τη διάρκεια της θητείας της χάθηκε κρίσιμη νομική μάχη που αφορά οικόπεδο – δημόσια περιουσία;
  • Ποιος ξεχνά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος Δήμαρχος έχει ανακηρυχθεί σε πρωταθλητή των «περίεργων» απευθείας αναθέσεων; Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προμήθεια υγειονομικού υλικού από εταιρεία που μέχρι πρότινος δραστηριοποιούταν στην κατασκευή σκαμπό, τηλεφώνων και πλυντηρίων;
  • Ποιος ξεχνά τις θλιβερές εικόνες των δρόμων, της σηματοδότησης και των χώρων πρασίνου; Εικόνες που αποτελούν ντροπή για μια σύγχρονη πόλη και εστία σοβαρού κινδύνου για τους δημότες.
  • Ποιος ξεχνά τη διαφημιζόμενη (προς άγραν ψήφων) αλληλεγγύη του Δημάρχου;
  • Ποιος ξεχνά την πλήρη απαξίωση της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας, και τη μη λήψη καμίας πρωτοβουλίας προς το σκοπό ανάδειξης των έμφυλων ζητημάτων στην πόλη μας;
  • Ποιος ξεχνά την εξωφρενική ολιγωρία της Δημοτικής Αρχής στο θέμα της αυθαιρεσίας του Προφήτη Ηλία; Μια αδράνεια που μόνο ως προεκλογικό φλερτ με συγκεκριμένο ακροατήριο μπορεί να χαρακτηρισθεί.
  • Ποιος ξεχνά τις υπόγειες διαβουλεύσεις για δημιουργία διαδημοτικού κοιμητηρίου σε χώρο που δεν επιτρεπόταν; Διαβουλεύσεις που ανοίγουν επικίνδυνες ατραπούς, ακόμα και για ζητήματα δημόσιας περιουσίας στην πόλη μας.
  • Ποιος ξεχνά ότι υφίσταται τη δεδομένη χρονική στιγμή ένα πραγματικά βλαπτικό – αντιπεριβαλλοντικό για τα συμφέροντα της Ηλιούπολης (και όχι μόνο) σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τον Υμηττό, με τη Δημοτική Αρχή να μην έχει κάνει καμία απολύτως προπαρασκευαστική ενέργεια για την ακύρωσή του ενώπιον των Δικαστηρίων; Έστω μια επιστολή διαμαρτυρίας…
  • Ποιος ξεχνά τον χιονιά και την αντίδραση που είχε ο μηχανισμός του Δήμου; Με ένα Δήμαρχο εξαφανισμένο και Αντιδημάρχους να ψέγουν τους πολίτες προσπαθώντας να κουκουλώσουν την ανεπάρκειά τους, και παρασιωπώντας τις κραυγαλέες ευθύνες τους; Ήταν τότε που σημερινός υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη «νέα» παράταξη του Δημάρχου (sic) τον είχε δημόσια χαρακτηρίσει ως τον «χειρότερο Δήμαρχο» που πέρασε ποτέ από την Ηλιούπολη …
  • Ποιος ξεχνά την παντελή αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής ώστε να προετοιμάσει την επόμενη ημέρα της Ηλιούπολης, λαμβάνοντας υπόψη το τι συμβαίνει στο Ελληνικό; Θυμίζουμε ότι στην πόλη μας δεν έχει εκπονηθεί κυκλοφοριακή – συγκοινωνιακή μελέτη εδώ και χρόνια…
  • Ποιος ξεχνά ότι σχεδιάζεται ένα εμβληματικό για την πόλη έργο υποδομής, αυτό της Αστικής Σήραγγας Ηλιούπολης, με τη σημερινή Δημοτική Αρχή να αγνοεί έστω και τα στοιχειώδη, παραβλέποντας τις ενέργειες που μια οραματική διοίκηση οφείλει να κάνει;
  • Ποιος ξεχνά το γεγονός ότι η Δημοτική Αστυνομία είναι αποστελεχωμένη, καθώς δεν έχει καν τους υπαλλήλους που προβλέπονται από το Νόμο; Η απάντηση του Δημάρχου ήταν ότι είναι δύσκολη η διαδικασία τροποποίησης του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου μας…
  • Ποιος ξεχνά το κομβικό ζήτημα του Δημοτικού Οδοφωτισμού, όπου η Δημοτική Αρχή (για ίδιους λόγους) έχει προβεί σε πάμπολλους και επιζήμιους για την πόλη ακροβατικούς ελιγμούς; Δίχως να εισέλθω σε λεπτομέρειες που εκφεύγουν του παρόντος κειμένου, η αδράνεια της Δημοτικής Αρχής στοιχίζει στους δημότες χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα. Σημειώνω, μόνο, πως οι ίδιοι που πλέον αυτοπροσδιορίζονται ως «πάνω από κόμματα και χρώματα» με σκοπό να «ενώσουν την πόλη» είναι αυτοί που πριν κάποιους μήνες συνυπέγραφαν 20σέλιδη προσφυγή κατά μελέτης για τον οδοφωτισμό, με την οποία κατηγορούσαν ευθέως τη συγκεκριμένη Δημοτική Αρχή για φαλκίδευση αριθμών στον τρόπο με τον οποίο έχει υπολογισθεί η ενεργειακή κατανάλωση του Δήμου Ηλιούπολης, αφήνοντας σαφείς υπόνοιες για, το λιγότερο, κακοδιοίκηση…

Τα ανωτέρω ρητορικά ερωτήματα μου φέρνουν αναπόδραστα στο νου το Γκράουτσο Μαρξ: «Αυτές είναι οι αρχές μου. Και αν δεν σου αρέσουν…εντάξει, έχω κι άλλες». Μάλλον κάποιοι ξεχνούν εύκολα πως η ιδεολογική τοποθέτηση συνεπάγεται και δέσμευση σε ένα πλαίσιο ιδεών και πράξεων. Σε κάθε περίπτωση, εύχομαι σε όλους αυτούς κάθε προσωπική ευτυχία, μακριά, όμως, από την Ηλιούπολη. Η εν λόγω κίνησή τους (όπως και αν τη βαφτίζουν) είναι πολιτικά βαθύτατα εσφαλμένη, στρατηγικά παντελώς άστοχη, και εν τέλει επιζήμια για την Ηλιούπολη. Γι’ αυτό, ακριβώς, και οι δημότες τους έχουν πλήρως περιθωριοποιήσει, απομονώνοντας τέτοιες λογικές.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται συστράτευση όλων των δημοκρατικών πολιτών της Ηλιούπολης ώστε να υπερβούμε τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Εγκατάλειψη της πόλης, μεθοδεύσεις, διαπάλη μηχανισμών, αυτό-ονομαζόμενες «νέες» παρατάξεις με αμφίβολης ποιότητας υλικά, διώξεις σε εργαζόμενους του Δήμου, πλήρης παραμέληση όλων των κοινωνικών υπηρεσιών. Στο πλαίσιο αυτό, απευθύνουμε ευρύ προσκλητήριο στην Κοινωνία της Ηλιούπολης.

  • Είμαστε μια Δημοτική Κίνηση γνήσια αυτοδιοικητική, συμμετοχική και ανοιχτή στα κοινωνικά κινήματα, έχοντας στέρεα σύνδεση με αυτά. Ανοιχτή στους δημότες, χωρίς εσωστρέφεια, με στόχο τη διεύρυνση της κοινωνικής μας απήχησης,  αλλά ταυτόχρονα με σαφές πολιτικό πρόταγμα.
  • Με τεκμηριωμένη παρέμβαση στα όργανα του Δήμου μας, αρθρώνοντας συγκροτημένο πολιτικό λόγο και προτείνοντας ριζοσπαστικές εναλλακτικές λύσεις που βελτιώνουν την απτή καθημερινότητα του Ηλιουπολίτη. Για μια Διοίκηση πρωτοπόρα, με στήριξη στην τοπική κοινωνία και όχι ουραγό των εξελίξεων.
  • Επιδιώκουμε ένα Δήμο που νοιάζεται για τον πολίτη με διαφάνεια, μακριά από την εξυπηρέτηση συμφερόντων που έχουν συνηθίσει να κινούνται στο σκοτάδι.
  • Φιλοδοξούμε να είμαστε μια Δημοτική Κίνηση που στέκεται ασπίδα των κοινωνικά αδυνάμων, στο πλευρό των πολιτών, απέναντι στα οργανωμένα συμφέροντα.
  • Μια Δημοτική Κίνηση ανάχωμα στη τσιμεντοποίηση και στην εκχώρηση δημόσιων δομών, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον.
  • Θέλουμε ένα Δήμο που προωθεί ένα νέο μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων, οικονομικά και οικολογικά βιώσιμο και δίκαιο.
  • Ένα Δήμο που αξιοποιεί τις τεράστιες δυνατότητες των πολιτών και των νέων ανθρώπων.
  • Εν τέλει, οραματιζόμαστε ένα Δήμο που σχεδιάζει δημοκρατικά, συμμετοχικά, μακροπρόθεσμα, με σεβασμό στις παραδόσεις και το περιβάλλον. Με αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, ανθρωπιά και σεβασμό στους πολίτες και την Ηλιούπολη.

Η «ΗΛΙΟΥ-Πόλις, Ανθρώπινη Πόλη» ήταν, είναι και θα είναι παρούσα στα δύσκολα. Όχι με λογικές ρομαντικού αναστοχασμού, αλλά επειδή είναι κοινωνικά χρήσιμη, εξυπηρετώντας συγκεκριμένες αναγκαιότητες. Από την υλοποίηση έργων υποδομής που τόσο έχει ανάγκη η πόλη,  μέχρι την επίλυση ζητημάτων σχετικά με την καθαριότητα, την επανανοηματοδότηση δημοσίων χώρων και τη διασύνδεσή τους με το φυσικό περιβάλλον, την έμπρακτη αλληλεγγύη στους κοινωνικά αδύναμους, την ανάδειξη της ιστορικής μνήμης της πόλης και του πολιτισμού μέχρι και την επένδυση σε νέες τεχνολογίες. Εν ολίγοις, θέλουμε μια πόλη φιλική, συμμετοχική, ανθρώπινη, καθαρή, κοινωνικά αλληλέγγυα. Έχουμε εργαστεί εις βάθος προς την κατεύθυνση αυτή και γνωρίζουμε πώς να το πετύχουμε.

Η «ΗΛΙΟΥ-Πόλις, Ανθρώπινη Πόλη» επιδιώκει να ξανασυναντηθεί με την κοινωνία που τη στιγμή αυτή έχει ανάγκη από λύσεις στα προβλήματά της. Αφουγκραζόμενοι το σήμερα και οραματιζόμενοι το αύριο, να προτάξουμε ένα θετικό, πραγματιστικό και προοδευτικό πολιτικό πρόγραμμα που θα πηγαίνει κόντρα στην υπάρχουσα κατάσταση. Και σε αυτό, καλούμε δίπλα μας όλους όσους συμμερίζονται τις ίδιες αντιλήψεις, σε μια κοινή πορεία.

Θα είμαστε πάντα αισιόδοξοι και γελαστοί, για τις νέες θάλασσες που καλούμαστε να διανύσουμε.

Δεν μας αξίζει, σαν δημότες, για άλλη μια φορά, να είμαστε γελασμένοι.  

 

Για την ουσιαστική ανασυγκρότηση της πόλης μας, πριν να είναι ακόμα αργά. Για το αύριο της Ηλιούπολης.

4 Ιουλίου 2023

Θοδωρής Παπαδάτος

Επικεφαλής & Υποψήφιος Δήμαρχος

«ΗΛΙΟΥ-Πόλις, Ανθρώπινη Πόλη»